Stan Van Samang op Night of the Proms Summer edition “Een fantastisch gevoel!”
In 2006 was Stan Van Samang winnaar van de zangwedstrijd Steracteur Sterartiest en nog steeds zingt hij de sterren van de hemel, de ideale gast op de affiche van Night of the Proms Summer Edition 2021 in Koksijde. Afgelopen vrijdag riep Stan de hulp van het publiek in voor een setlist om van te genieten. (Scars, Goeiemorgen Goeiedag, Een Ster) “Koksijde, ik heb jullie nodig, meezingen dus!”
Al was het afgelopen vrijdag geen Windkracht 10, toch raasden de bomen boven de backstage en ging Stan Van Samang voor een geweldige avond, liefst zonder windstoten en zonder regen.
Allkinds en Stan trotseerden in de openlucht backstage toch een dikke Windkracht 7 voor dit interview.
Even met de teletijdmachine naar 2006, eigenlijk was de tune van de serie Windkracht 10 al een symfonische voorbode van dit gebeuren!
“Ik herinner het me zeker!”
En hoe noemde uw personage nu ook weer, die kapitein co-piloot?
“Serge….. (Frontview vult aan met Helsen). Ja.. het zit ver nu. Maar elke keer als ik Koksijde passeer via de autosnelweg, duiken er heel goede herinneringen op aan het 40ste squadron, Windkracht 10. Het was een privilege om dat te mogen doen. Alle exterieure scenes en alles met een link naar Koksijde werd hier opgenomen.”
Het pilotenuniform stond je wel.
“Het enige wat ik toen heb overgehouden is zo’n badge Search & Rescue van het 40 ste squadron en een foularke. Maar ja, met zo’n insigne loop je niet meer mee rond hé”(lacht)
Hoe werd de setlist samengesteld voor deze avond? Van je nieuwe album ‘Feel the Power’ dit jaar heb je nog niet veel live kunnen brengen.
“Ik denk dat het publiek van deze avond toch eerder een aantal hits verwacht, die heel herkenbaar zijn. Het wordt een Best of.”
Hoe verliepen de repetities?
“Dat is echt wel heftig. Zo’n samenwerking met een filharmonisch orkest en koor op Night of the Proms staat toch meestal op een verlanglijstje van elke zanger. Het is indrukwekkend, maar ook een mes dat aan 2 kanten snijdt. Improviseren lukt niet zoals op het einde beslissen, we doen er nog een rondje bij. Of nu beslis ik dat ik ga beginnen, dat gaat ook niet. Alles wordt beslist door de kapitein van het schip en je bent een matroos die erbij opstaat. Heel geestig, maar niet vanzelfsprekend. Als zanger of als frontman heb je toch graag nog een touwtje in handen en dat geef je nu af. Je zit op een trein en als hij stopt kun je eraf. Verder geeft het je een fantastisch gevoel, een energie die je door uw lijf voelt gaan. Ik ben heel content dat het 2 avonden zijn die we mogen doen.”
Hoe voelt zo’n een openlucht NOTP Summer Edition aan in tegenstelling tot een overdekt sportpaleis?
“Het geeft je hier meer een festivalgevoel.”
Werk je al aan nieuw materiaal?
“Er zijn wel ideeën, maar ik heb nog geen nummers klaar voor de volgende plaat. Het is ook een zeer speciale periode geweest met corona. Je wordt geïnspireerd door de dingen des levens, maar het leven lag quasi stil.”
Als het op muzikale voorkeur aankomt, staat Luka Bloom op je lijstje.
“De man kan bij mij niets fout doen. Dus let op wat je zegt! (lacht) Ik heb ooit met hem enkele uren zitten praten. Als men mij ooit zou vragen om samen te werken, ik zou het onmiddellijk doen. Ik heb hem leren kennen via mijn zus. Het was liefde op het eerste gehoor, een wauuw gevoel. Die slag in de song ‘Riverside’, dat is nog altijd uniek. Ik kan op zijn gitaar spelen en hij op de mijne, want ik stem mijn gitaar op dezelfde manier als hij, omdat ik zot was van zijn klank. Als we samenzaten, hebben we eens van gitaar gewisseld. Ik heb op Rudi, zijn zwarte gitaar, mogen spelen. Ooit komt er een dag!”
Er liep een weddenschap met Sam Gooris over baarden. Iets van laat het gras én de baard maar groeien?
(lacht) Ik ben verloren want ik heb hem eerst afgedaan. Hij stond wel met de baard, kreeg van iedereen goede commentaar en ik niet. Ik dacht, dan doe ik hem af. Maar nu voor mijn rol in Thuis moet ik deze baard laten staan, weliswaar korter (1cm). De vorige was langer en wilder. “
Sam leek wat ouder met zijn baard.
“Ik denk dat hij dat niet zo erg vond! Want anders blijf je de eeuwige jongeling, en je wil dan wel eens iets anders.”
tekst en foto’s: Peter Minnebo.