Op 12 september begint in Antwerpen, Stadsschouwburg, de nieuwe frisse versie van de hit cult musical Grease. De repetities zijn volop bezig in het Nederlandse Roosendaal.
In Nederland kende de uitvoering onder leiding van de Albert Verlinde theater Productie een enorm succes. Bijna 200 opvoeringen met rond de 125.000 toeschouwers. De versie zit vol met heel veel vrijheid, een verwijzing naar de tijd van vandaag. Oorspronkelijk een film en musical gemaakt in de jaren ’70 en gaande over de swinging fifties. Hoe zou het verhaal en positie van een meisje uit de jaren ‘ 50 er nu uitzien?
Casting was essentieel bij deze productie. Zij moesten de school van vandaag uitbrengen met inclusiviteit en diversiteit. Het stuk mocht ook geen copy paste zijn van de Nederlandse versie maar ook de kernkracht van Grease mocht niet verdwijnen. De cast werd zeer veel ruimte gegeven om zichzelf uit te spelen. Dans en muziek bleef de ruggengraat en vooral in de choreografie mochten de cast en ensemble zich loslaten. Niet in blok dansen maar ook complexer, door elkaar, als het ware niet leesbaar.
In de cast: Tine Oltmans, Danny Dorland, Lauren De Ruyck, Thomas van Goethem Pieter Casteleyn en Ruth Beeckmans.
Grease, het verhaal van de tieners Danny en Sandy die elkaar per toeval terug ontmoeten na een zomerromance op een High School. Danny, stoere gast en lid van de T-Buds. Sandy, het brave meisje van The Pink Ladies. Wat gaat dit geven, deze beproeving van het tienerleven?
Met Thomas Van Goethem spraken we tijdens de Roosendaal repetities.
Thomas welke rol speel je in Grease?
In feite heb ik een dubbele rol. Ik ben Vince de radioreporter maar ook de Teen Angel.
Grease, gemaakt in de jaren ’70 over de jaren ‘50, een lekkernij voor jou? The Golden Years heb je ook met ‘ Like Me’ laten herleven.
Zeker, het is vooreerst een klassieker en ik ben grote fan van ‘ Old School’. Het is aanlokkelijk en het geeft ongelooflijk veel ruimte om er iets nieuws van te maken en het als het ware op te frissen. Ik had ook de vernieuwde versie in Nederland gezien en was er enthousiast over. Daarom heb ik aan Albert toegezegd voor de rol.
Dan ben je zeker fan van de muziek van de jaren ‘70?
Ik kom wel niet uit die tijd maar ik voel wel de sfeer errond. Ik heb geen voorkeur voor een zanger of een groep uit die jaren maar wel het geheel. De manier waarop toen muziek werd gemaakt is nostalgisch. In Vlaanderen gebruikt men zelden nog een live band. Met een track weet je dat het vandaag hetzelfde gaat klinken als de avond ervoor. Met deze Grease hebben we een live orkest hoor!
Werken met een quasi Nederlandse productieploeg een voordeel?
Het stuk heeft bijna een jaar in Nederland gespeeld, in België zal dat wat minder zijn omdat de markt minder groot is. Er is nu wel een volledig Vlaamse cast, alleen in het ensemble zitten nog enkele Nederlanders. Als je met Nederlandse regisseurs werkt is het soms wel makkelijker. Ze zijn taalvaardiger en minder stroef. In Vlaanderen hebben we de pech dat musical nog altijd geen breed genre is. In Nederland is het een begrip. Dat merk je als je met deze ploeg werkt. Er is een andere vibe. Het creatieve team zegt, wij geven de guide-lines en jullie doen je eigen ding.
Je zit ook bij het EWT –Theater?
Het EWT-Theater is geweldig. Ik heb me voorgenomen enkel nog projecten te doen met mensen die me nauw aan het hart liggen en waar ik respect voor heb. EWT is er zo’n één.
Het is niet enkel het theaterzicht maar ook de mensen die er werken. De manier hoe een productie aan te pakken. Er is daar de unieke combinatie van liefhebbers met professionelen. De directeur ( Frank De Kaey) snapt comedy, is een bekwame regisseur en op de koop toe nog een steengoede acteur. Ik speelde vorig seizoen mee met de laatste productie van 2023-2024,’ de Vrijdagse Markt’ en volgend seizoen sta ik er in productie 2, ‘ Ernst en Vermaak’, iets van Jeroen Maes. Ik kan niet wachten.
DE FEELGOOD klassieker:
Vanaf 12 september, eerst Antwerpen, dan Gent en Hasselt.
Tekst: Gust Charrin. Foto’s: Diane Schroven.