Vayamundo Houffalize waar ‘vervelen’ taboe is
Door Miet Waes:
Vaak zijn gezinsvakanties een bron van wrevel en frustraties. De ene wil een rustvakantie, de andere uitdagingen. Kinderen kijken uit naar vriendjes om samen leuke zaken mee te doen en het gezinslid met beperkingen blijft vaak aan de zijlijn staan. In Vayamundo Houffalize is het vakantie voor iedereen.
Vayamundo Oostende kenden we reeds, maar Vayamundo Houffalize ontdekten we pas vorig jaar. We hadden oppas op de kleindochters Anne (9) en Flore (11). Het bleef maar regenen en omdat we wel iets anders wilden dan gezelschapsspelletjes, boekten we begin augustus drie dagen in Vayamundo Houffalize. Flore had op de site gezien dat er een groot zwembad was met glijbaan en zei laconiek: “Geen probleem als het blijft regenen dan blijven we heel de dag in het zwembad”. Alhoewel er activiteiten zoals berg beklimmen en Via Ferrata, omwille van de regen, werden afgelast, keerden ze dolenthousiast terug. Aan hun sip kijkende neefje en nichtje beloofden wij dat zij volgend jaar aan de beurt waren.
Welkom in het Nederlands
Zo trekken we – ditmaal onder een stralende zon – de laatste week van de vakantie met Evora (11 jaar) en Joaquin naar Houffalize. Maar niet voor dat we aan Joaquin, ondertussen 15 jaar ouder en 20 cm groter, vragen of hij het nog ziet zitten om met oma en opa mee te gaan. Maar zijn antwoord is volmondig ‘Ja’. Net als bij Flore en Anna imponeert bij aankomst het prachtige grote hotel met zijn 300 kamers. Het vriendelijk personeel aan de balie – die ons in vlekkeloos Nederlands verwelkomt – laat weten dat de kamer nog niet in orde is, maar dat we de bagage achter de balie mogen stockeren. Tijd voor een eerste verkenning langs de pingpongtafels, de petanquebaan, de speeltuintjes… We klimmen omhoog naar de kinderboerderij en ja hoor de ezeltjes zijn er nog. In de namiddag vertrekt er om 13u.30 een avonturenwandeling. Maar de magen knorren en dus gaan we eerst naar het restaurant waar het moeilijk kiezen is tussen al dat lekkers.
Opa’s en oma’s met kleinkinderen
En nee hoor we zijn niet de enige opa en oma. Het merendeel van de gasten zijn grootouders met kleinkinderen. Maar één familie spant de kroon. In het buffetrestaurant, waar ‘s morgens en ‘s avonds heerlijke buffetten worden aangeboden, hebben ze een gereserveerde tafel voor tien personen. Opa zit uiterst links met de oudste kleinzoon, die met zijn ouders in New York woont en speciaal is afgekomen. Een glunderende oma zit in het midden en geniet zichtbaar van haar talrijk nageslacht. De hele familie draagt een blauw sjaaltje, vorig jaar was het een rood, tradities moeten in ere worden gehouden.
Het animatie-aanbod is indrukwekkend
Avonturenwandelingen, het aanleren van alle soorten knutseltechnieken, rotsen beklimmen, het Via Ferrata parcours, kabelbanen, deathrides… het animatieaanbod is indrukwekkend. Evora en Joaquin willen alles uittesten. Het wordt dus plannen om ‘s avonds stipt om zes uur aan de balie te zijn om in te schrijven voor de activiteiten van de volgende dag. Wie te laat komt, heeft pech want het aantal deelnemers is beperkt. Gelukkig is er voor de avonturenwandeling nog plaats. Het wordt klimmen en klauteren langs stukken rots en boomwortels. Omdat we nog niet uitpakten, ben ik er qua kleding en schoeisel niet echt op voorzien. En dan is zo’n puber kleinzoon, die bij serieuze beklimmingen en afdalingen een handje toesteekt best handig. Maar ook de gids Luc Degraer is heel behulpzaam en helpt wie het moeilijk heeft. Ondertussen vertelt hij over sporen van de tweede Wereldoorlog verspreid in het bos: Een grote put als gevolg van een bominslag, een gedenksteen en een bunker die praktisch intact bleef. Het gebied in Houffalize werd hard getroffen door oorlogsgeweld. Later vertelt directrice Marina Calbert dat tussen 10 december en 15 januari vele dorpen in de omgeving evenementen organiseren om het einde van de Tweede Wereldoorlog, tachtig jaar geleden, te herdenken.
Kabelbanen, deathrides en touwenparcours over de rivier
‘Anderendaags is het tijd voor de serieuze uitdagingen. Nadat animator Luc de kinderen met een korset heeft beveiligd en iedereen een helm op heeft, trekken we naar een grote vlakte kortbij het hotel. Tussen de bomen zijn kabels gespannen en op de boomstammen opstap- en landingsplateaus. Ouders helpen mee om met een touw te verhinderen dat de kinderen te snel op het plateau belanden. Daarna volgt het serieuzere werk: the deathride. De naam alleen al doet Evora huiveren en even twijfelen. Niet lang want met haar broer trekt ze gezwind de berg op. Na de eerste maal aan een hoge snelheid naar beneden geracet te hebben, durft ze het de volgende keer aan om samen met Joaquin aan een nog hogere snelheid naar beneden te glijden. Ook aan het touwenparcours begint Evora eerst aarzelend, maar eenmaal de schrik overwonnen durft ze zich, net als haar broer, laten vallen zodat ze boven de rivier blijft bengelen aan de veiligheidskabel om nadien terug op de koord te klimmen.
Via Ferrata en rotsbeklimmen
De laatste dag is het beginnen regenen, maar het is nog steeds heel warm. Omdat het Via Ferrata parcours nog niet drassig is, gaat de klimtocht toch door. Vanaf de overkant van de Ourthe kunnen we de dapperen volgen en fotograferen. Gelukkig is de regen in de namiddag gestopt en kan ook het rotsklimmen doorgaan. Ook hier weer moet de eerste schrik overwonnen worden en het zelfvertrouwen groeien. En weer is het de sympathieke animator Luc die goede instructies geeft geruststelt en aanmoedigt.
Een groot zwemparadijs
Flore en Anna hadden zo enthousiast verteld over het grote zwembad dat een paar zwempartijen op het To-dolijstje staat. Het succesnummer is ook voor hen de lange buisvormige glijbaan, die een kronkel buiten het gebouw maakt en waar sprookjesachtige lichtjes het nog attractiever maken. Maar ook in wildwaterrivier met golfslag is het dolle pret. Ik verkies zoals de meeste opa’ en oma’s baantjes trekken in de twee banen die daarvoor voorzien zijn.
Monte Cristo: Zanger, magiër, goochelaar en buikspreker
De Monte Cristo show, waaraan we goede herinneringen bewaarden, staat net als vorig jaar op het avondprogramma. Ook nu weer betovert de magiër met zijn fantastische goocheltrucjes jong en oud. Kinderen mogen hem assisteren. Vaak komen ze met veel bravoure op het podium, maar kijken soms angstig en onbegrijpend de zaal in wanneer de magiër trucjes met hen uithaalt waar ze kop noch staart aan krijgen. Nadien volgt een dialoog met het ondeugende aapje Kiki. De show eindigt met de goochelaar, die voor elk kind hun lievelingsdier met ballonnen maakt.
Petanque spelen vanuit de rolstoel
Tussen het jonge volkje dat van de vele uitdagingen geniet, laveert ook een groep rolstoelers op vakantie. Samen met een groep vrijwilligers starten ze een wandeling. Andere rolstoelers spelen petanque met de hulp van een soort buis waardoor het ingegooide balletje op de petanquebaan belandt. Om het avondeten in de buffetzaal vlot te laten verlopen, is één van de twee restaurants voor hen voorbehouden. De filosofie van Vayamundo is dat iedereen recht heeft op vakantie, daarom zijn de prijzen ook heel wat betaalbaarder dan vergelijkbare vakantieformules. De keuken houdt rekening met alle soorten diëten. Voor mensen die minder mobiel zijn, staan er rolstoelen ter beschikking. En de grootste familiekamers zijn voorbehouden voor families met iemand met een handicap. De grote badkamer en het ruime toilet is volledig aangepast en bij aanvraag kan er ook de nodige verzorging worden voorzien.
Ook de buren genieten mee
Vayamundo is niet zomaar een vakantie-eiland, maar staat ook open voor de mensen uit de buurt. Ze kunnen er komen zwemmen, fitnessen en eten in het restaurant. In de gangen hangen momenteel schilderijen van een plaatselijke kunstenares die onlangs op hoge leeftijd overleed.
Jacqueline Lambin reisde in de jaren 60 met een vriendin de wereld rond en maakte talrijke schilderijen van mensen, natuurlandschappen en andere zaken die haar hadden geraakt. Die schilderijen worden verkocht aan democratische prijzen. Nadien zullen ook haar keramieken kunstwerken worden tentoongesteld en verkocht. Haar familie schenkt het opgebrachte geld aan een kunstatelier in Houffalize waar jong talent wordt opgeleid.
We komen terug om de verjaardag van opa te vieren
Weer keren we huiswaarts met twee enthousiaste kleinkinderen, ditmaal een enthousiaste 11-jarige maar een even enthousiaste puber van 15 jaar. De grote familie met de blauwe sjaaltjes brachten ons op een idee. Volgend jaar heeft mijn man op paasmaandag een speciale verjaardag te vieren, en nadat we de drie kinderen en zes kleinkinderen hebben geraadpleegd boeken we alvast voor het verlengd paasweekend in 2025. Want wie eenmaal Vayamundo Houffalize ontdekte, blijft terugkeren.
Tekst: Miet Waes
Foto’s: Frans Oyen
Vayamundo Houffalize
Ol Fosse d’Outh 1
Houffalize
078/156 100
